Często w ogłoszeniach możemy spotkać się z opisami, że jest to kot reproduktor albo, że kot jest w typie “wystawowo-hodowlanym”..
Co oznaczają te wszystkie określenia?
Czy trzeba spełnić jakieś wymagania by kot był reproduktorem? Czy kot musi spełnić wymagania by być w typie wystawowym?
Chcemy Wam trochę o tym opowiedzieć.
Szukając kota rasowego możesz usłyszeć terminy kociak na kolanka lub kot do hodowli. Te opisy odnoszą się do wzorca rasy. Standard rasy to zestaw wytycznych, które opisują idealne cechy każdej rasy.
Standard punktacji to system punktacji, w którym punkty są przyznawane w wielu obszarach, które obejmują głowę, oczy, uszy, ogon, sierść i stan ciała.
W przypadku kota egzotycznego i WCF (czyli federacji, do której nalezymy) punktacja wygląda następująco:
Ciało – 20 punktów
Glowa – 30 punktów
Oczy – 15 punktów
Futro (tekstura, kolor) – 30 punktów
Ogólna kondycja – 5 punktów.
Co oceniamy?
Jak powinien być zbudowany kot egzotyczny:
- Ciało: Koty średniej i dużej wielkości mają krótkie i krępe ciało. Klatka piersiowa, ramiona i plecy są masywne i umięśnione. Nogi krótkie i krępe, łapy duże i zaokrąglone. Pożądane są kępki włosów między palcami.
- Ogon: Ogon jest krótki i gruby, zakończony zaokrąglonym końcem.
- Głowa: Głowa jest okrągła i masywna, proporcjonalna, z pełnymi policzkami i wypukłym czołem.
- Nos jest krótki i szeroki z wyraźnie zaznaczonym stopem. Górna krawędź skóry nosa nie jest wyższa niż dolna powieka.
- Broda i szczęka są szerokie, masywne i mocne.
- Twarz jest otwarta i wyrazista.
- Szyja jest krótka i mocna.
- Uszy: Uszy są bardzo małe i zaokrąglone, nisko osadzone i szeroko rozstawione na czaszce. Gęsta sierść po wewnętrznej stronie uszu nie pozwala, aby lekko pochylona podstawa uszu wydawała się nadmiernie otwarta.
- Oczy: Oczy są duże, okrągłe i otwarte, szeroko rozstawione, jasne i wyraziste. Kolor oczu to intensywnie pomarańczowy. Niebieskie oczy i odd-eye są dozwolone tylko w przypadku kotów białych, również w Van, Arlequin i Bicolor (01, 02, 03), jeśli obecna jest biała maska. Kolor oczu Colourpointa to intensywnie niebieski, im ciemniejszy, tym lepiej. Kolor oczu wariantu srebrnego i złotego to intensywna zieleń.
- Sierść jest krótka i gęsta, o delikatnej, jedwabistej strukturze i lekko odstaje od ciała. Jest miękka, ale nie wełniana, nieco dłuższa niż BRI. Warianty kolorystyczne: Rozpoznawane są wszystkie kolory.
Wady:
- Czaszka zbyt płaska lub zbyt wysoka
- Ciało zbyt delikatne lub zbyt wydłużone
- Wady wykluczające certyfikat:
- łzawienie oczu
- Trudności z oddychaniem
Dyskwalifikacja:
- zbyt wysoko, zbyt nisko ułożony Stop
- Stop zbyt nisko –hipertyp
- Nieprawidłowe zęby
- Kolorpointy z białymi plamami lub białe palce
- Kolorpointy z kolorem oczu innym niż niebieski
Pokaż jakość zwierzaka a powiem Ci co sprzedajesz
- Wystawowy kot (lub kociak) jest wybitnym przykładem rasy i ściśle spełnia „standard rasy”.
- Kot (lub kociak) na kolanka może mieć drobną wadę kosmetyczną (lub wadę). Może to być załamanie w ogonie, inna barwa futra, niewłaściwie umieszczone oznaczenie lub jakaś inna cecha, która nie odpowiada standardowi rasy. (np. złe umieszczenie uszu, większe uszy, za blisko rozmieszczone oczy)
Koty zarówno wystawowe, jak i na kolanka powinny być w dobrym zdrowiu fizycznym, a istniejące wady kosmetyczne nie mogą mieć wpływu na zdrowie ani temperament kota. Koty w jakości “na kolanka” nie powinny być wystawiane, nie mają po prostu jakości wystawowej.
Jeśli szukasz kota na wystawę, poinformuj o tym hodowcę. Etyczny hodowca wybierze kota, który najbardziej odpowiada standardowi rasy. Taki kot kosztuje jednak więcej niż kociak na kolanka i być może będziesz musiał poczekać, aż będzie dostępny.
Zgodnie z przepisami w PZF kocur, który ma być reproduktorem powinien:
- przejść badania weterynaryjne (lekarz sprawdza zgryz czy nie ma przodo- czy tyłozgryzu, zęby – czy nie ma tzw. twistu. oczy pod względem zeza, bielma itp, słuch, szczególnie dotyczy to kotów białych, łapy oraz ogon – tu badamy załomek ogona; ważne jest zbadanie czy kocur nie ma wnętrostwa, karłowatości, płaskiej klatki piersiowej i innych wad)
- powinien przejść badania genetyczne. W PZF obowiązkowe jest jedynie PKD (wielotorbielowatośc nerek). Poważny, etyczny hodowca bada jednak grupę krwi, echo serca, PRa, FELV, FIV oraz robi wymazy, by pokazać, że jego kocur jest w rzeczywistości zdrowy. Najlepiej zrobić tzw. panel rozrodczy kocura oraz panel dla kota egzotycznego.
- przechodzi serię szczepień obowiązkowych, w tym również szczepień na wściekliznę.
Kocur powinien posiadać co najmniej tytuł CH. Tytuł ten jest mimo wszystko bardzo niskim tytułem, więc jeśli kocur ma być szanowanym reproduktorem, na którym ma zależeć innym hodowcom – im więcej tytułów tym lepiej. Tu oczywiście liczą się nominacje, zwycięstwa w ringu itp.
Aby kocur-reproduktor był w dobrej formie należy o niego szczególnie dbać. Wymaga on wysokomięsnej karmy, witamin, mięsa, suplementów.
Podsumowując:
- nie każdy kociak z miotu jest w typie “wystawowo-hodowlanym” i jeśli hodowca tak twierdzi – najzwyczajniej chce oszukać i wyciągnąć od Ciebie więcej pieniędzy. W miocie może w ogóle nie być kociąt w typie wystawowym.
- kocur reproduktor nie jest zaraz po urodzeniu. Jest to wynik pracy hodowlanej, badań genetycznych w hodowli.
