Dysplazja stawów biodrowych u kotów perskich

Dysplazja stawów biodrowych nie jest tak powszechna u kotów, jak u psów. Można powiedzieć, że występuje dość rzadko. Mimo to, ostatnio u jednej z hodowczyń kotów zetknęłam się z wpisem dotyczącym tego problemu (dzięki Dorota! – to ważna sprawa i myślę, że należy o tym mówić!).

Dysplazja stawów biodrowych jest genetyczna. Jednak dziedziczenie dysplazji stawu biodrowego u kotów jest zupełnie inne u psów. Dodatkowo istnieją czynniki środowiskowe i żywieniowe, które mogą przyczynić się do tego, że zwierzę które ma predyspozycje do dysplazji – zachoruje na nią (np. otyłość jest takim czynnikiem). Jak dotąd nie odkryto sposobu dziedziczenia dysplazji stawów biodrowych u kotów. Ale mimo to wiadomo, że jak każde zwierzę z wadą, taki kot powinien być wycofany z programu hodowlanego.

Niektóre rasy kotów bardziej narażone są na dysplazję stawu biodrowego (np. maine coon) i tu mówi się, że dysplazja występuje w aż 20% hodowli. Według badań do dysplazji predysponuje między innymi waga kota. Najprawdopodobniej również dysplazja powiązana z płcią. Zauważono także powiązanie samej dysplazji ze zwichnięciem rzepki, gdyz zwichnięta rzepka powoduje skręt kości udowej, a tym samym zmienia siły w stawie biodrowym.

Co to jest dysplazja stawu biodrowego?

Dysplazja stawu biodrowego (od greckiego słowa oznaczającego „malformację”) to wada rozwojowa stawu kulistego, który łączy kość udową kota (kość udową) z biodrem. W przypadku dysplazji „kula” to guzowaty górny koniec (głowa kości udowej) kości udowej, a „gniazdo” to wgłębienie w kształcie miseczki znajdujące się na dolnym końcu kości biodrowej. W normalnych biodrach głowa kości udowej, przylegając ściśle do gniazda, swobodnie się przesuwa i częściowo obraca, aby kot mógł leżeć, wstawać, wspinać się, gonić itp.

U kota z dysplazją stawu biodrowego kula i panewka są źle ustawione i luźne, co uniemożliwia płynne poruszanie się głowy kości udowej. To częściowe zwichnięcie, zwane podwichnięciem, powoduje, że głowa kości udowej i panewka uderzają i ocierają się o siebie. Z biegiem czasu ciągłe zużycie powoduje spłycenie panewki i zużycie, spłaszczenie i zniekształcenie głowy kości udowej, co skutkuje obezwładniającym obluzowaniem całego stawu. Ponadto, nieustanny uraz prawdopodobnie sprzyja chorobie zwyrodnieniowej stawów, chorobie charakteryzującej się stopniowym niszczeniem chrząstki, gumowatej tkanki, która normalnie służy do amortyzacji końców kości.

Wpływ na rozwój i progresję dysplazji stawu biodrowego współistnieją zarówno z czynnikami genetycznymi, jak i środowiskowymi:

Genetyczna podatność na rozluźnienie lub wiotkość bioder
Szybki przyrost masy ciała lub otyłość
Poziom odżywczy
Masa miedniczno-mięśniowa

Objawy dysplazji

Ze względu na charakter przewlekłego bólu związanego z chorobą zwyrodnieniową stawów, który zwykle ma stopniowy początek, towarzyszące mu zmiany behawioralne mogą być subtelne i łatwe do przeoczenia. Powszechnie uważa się, że objawy kliniczne choroby zwyrodnieniowej stawów u kotów obejmują utratę masy ciała, anoreksję, depresję, nieprawidłowe nawyki wydalania, niewłaściwą pielęgnację, zmiany sierści, zmiany w zachowaniu podczas ostrzenia pazurów, agresję, zwiększone lub zmniejszone interakcje zarówno z nieznajomymi, jak i właścicielami, zmiany postawy , wokalizacja, niechęć do skakania i jawna kulawizna.

Kulawizna lub utykanie

Ból, stan zapalny i sztywność spowodowane niestabilnym stawem kota mogą prowadzić do kulawizny lub utykania. Jeśli nie jest leczone, prawdopodobnie z czasem sytuacja się pogorszy. Jeśli zauważysz zmiany w ruchliwości Twojego kota, skonsultuj się z weterynarzem.

Nietolerancja ćwiczeń

Oprócz kulawizny i utykania, dysplazja stawu biodrowego może wpływać na zdolność kota do ćwiczeń, wpływając na ruchy, takie jak skakanie, bieganie i wspinanie się.

Letarg/Drażliwość

Jeśli twój kot ma dysplazję stawu biodrowego, może odczuwać letarg i drażliwość z powodu bólu tego stanu. Jeśli zauważysz zmianę nastroju kota, rozważ dyskomfort fizyczny jako potencjalną przyczynę.

Sztywność

Źle dopasowane stawy Twojego kota mogą prowadzić do sztywności. Sztywność może być szczególnie zauważalna, gdy kot wstaje lub kładzie się.

Utrata mięśni

Utrata mięśni w biodrach lub udach kota może być objawem dysplazji stawu biodrowego. I odwrotnie, powiększone mięśnie ramion mogą być również oznaką dysplazji stawu biodrowego, ponieważ twój kot polega bardziej na górnej połowie swojego ciała, aby uniknąć bolesnego używania bioder i zrekompensować utratę mięśni.

Jak diagnozuje się dysplazję stawu biodrowego?

Kliniczne objawy dysplazji stawu biodrowego u kotów obejmują utykanie lub inne widoczne trudności w chodzeniu, unikanie aktywności fizycznej, odczuwanie bólu po dotknięciu biodra oraz uporczywe lizanie lub żucie okolicy biodrowej.

Dysplazja stawu biodrowego jest najlepiej diagnozowana za pomocą prześwietlenia okolicy miednicy, procedury wymagającej znieczulenia kota. Rejestr Dysplazji Stawów Biodrowych Fundacji Ortopedycznej dla Zwierząt (OFFA) na Uniwersytecie w Missouri przypisuje dziewięć odmian zgodności i dopasowania między głową kości udowej (górną częścią kości udowej) a panewką (pusty obszar w kości miednicy dopasowanie kości udowej):

Doskonały
Normalny, dla wieku i rasy
Mniej niż idealny, ale w normalnych granicach
Prawie normalne, drobne nieprawidłowości stawu biodrowego
Graniczna minimalna zmiana dysplastyczna
Dysplazja stopnia 1, podwichnięta (częściowo zwichnięta) 25 procent
Dysplazja stopnia 2, podwichnięta 50 procent
Dysplazja stopnia 3, podwichnięta 75 procent
Dysplazja stopnia 4., głowa kości udowej zwichnięta (przemieszczona) poza panewkę

Do hodowli powinny być używane tylko koty z biodrami od 1 do 3 odmiany.

Możliwości leczenia

Większość kotów nie wymaga żadnej interwencji chirurgicznej, chociaż należy dodać do diety kota suplement na stawy zawierający zarówno glukozaminę, jak i chondroitynę. W ciężkich przypadkach może być wymagana operacja. Obecnie większość lekarzy weterynarii nie wykonuje już całej wymiany stawu biodrowego. Zamiast tego usuwają chirurgicznie głowę kości udowej – kulistą część stawu kulistego biodra – i nie wymieniają jej. Mięśnie, które normalnie utrzymują te części biodra, będą nadal wykonywać swoją pracę. Zazwyczaj weterynarze nazywają ten rodzaj operacji FHO.

Jedną z opcji jest też tak zwana mikro alloplastyka stawu biodrowego, w której staw biodrowy jest usuwany i zastępowany sztucznym urządzeniem.

Zapobieganie dysplazji stawu biodrowego

Chociaż nie ma żadnych wypróbowanych i prawdziwych sposobów całkowitego zapobiegania dysplazji stawów biodrowych u kotów, jest kilka rzeczy, które możesz zrobić.

Ogranicz skakanie przez kocięta, dopóki nie będą w pełni dorosłe (na przykład nie zachęcaj do skoków z wierzchołka drapaka na podłogę)
Utrzymuj kota w zdrowej wadze
Zachęcaj do umiarkowanych ćwiczeń, aby utrzymać silne mięśnie bioder
Regularnie odwiedzaj weterynarza, aby sprawdzić stan stawów Twojego kota