Wady
- mogą wystąpić wrodzone wady genetyczne
- wymaga częstszego przemywania okolic oczu
Zalety
Pielęgnacja kotów egzotycznych jest łatwa. Wystarczy raz w tygodniu porządnie kota wyszczotkować, co dodatkowo poprawia ukrwienie krwi. Zalecane jest też codzienne przemywanie oczu wacikiem nasączonym płynem do pielęgnacji oczu (dedykowanym kotom) – każde oko przemywamy nowym wacikiem.
Mogą wystąpić wady genetyczne: niedobór kinazy pirogronianowej (PK), postępujący zanik siatkówki PRA (Progressive Retinal Atrophy), inaczej PRD (Progressive Retinal Degeneration), wrodzona wielotorbielowatość nerek (PKD), wady w budowie twarzoczaszki, wady zgryzu, nadmierne łzawienie oczu, problemy z oddychaniem.
Dlatego kupuj zawsze koty w sprawdzonej hodowli!
Rasa kotów egzotycznych powstała w Stanach Zjednoczonych. Na początku lat 60. XX w. amerykańscy hodowcy rozpoczęli pracę nad ulepszeniem typu kota perskiego, przy jego udziale chcieli bowiem poprawić wygląd jednej ze swoich ras narodowych – kota amerykańskiego krótkowłosego. Kot egzotyczny jest wynikiem kojarzenia tych dwóch ras.
Pierwsze zwierzęta w tym typie pochodziły bezpośrednio z krzyżówek persów z amerykańskimi kotami krótkowłosymi, niosącymi gen srebrzystości sierści. Z czasem wzorzec kota perskiego coraz bardziej się zmieniał, przede wszystkim pojawiła się tendencja do przesadnego spłaszczenia części twarzowej głowy. Podczas gdy niektórzy hodowcy chcieli uchronić przed podobnymi zmianami kota amerykańskiego, inni woleli typ budowy bardziej przypominający persa.
W 1967 r. doszło więc do ostatecznego wyodrębnienia dwóch ras – kota amerykańskiego krótkowłosego i kota egzotycznego.
W początkowym okresie hodowli koty egzotyczne kojarzono z brytyjskimi, co wpłynęło na poprawę jakości sierści i zaowocowało mocniejszą budową ciała. W tworzeniu rasy mogły uczestniczyć także koty burmańskie i rosyjskie niebieskie.
Do Europy koty egzotyczne dotarły na początku lat 80. XX w. FIFe (Międzynarodowa Federacja Felinologiczna) uznała je oficjalnie w 1985 r. Na wystawach są oceniane w tej samej grupie co koty perskie. Obie rasy mają wspólny wzorzec, jedyną różnicą jest długość szaty.
kod EMS: EXO
- Pochodzenie: Stany Zjednoczone
- Charakter: spokojny, łagodny, przyjazny
- Wielkość: średniej wielkości
- Waga: 3,5-7 kg
- Wygląd ogólny: dobrze umięśniony, o mocnej budowie, ciało powinno sprawiać wrażenie zaokrąglonego
- Głowa: okrągła, masywna i szeroka, z wypukłym czołem, pełnymi policzkami i dobrze rozwiniętą brodą
- Uszy: małe, nisko osadzone, zaokrąglone na końcach, porośnięte wewnątrz kępkami włosów
- Oczy: okrągłe, duże, szeroko rozstawione w kolorze odpowiednim do umaszczenia
- Nos: krótki, z wyraźnym zagłębieniem między oczami
- Tułów: masywny, krępy, z głęboką klatką piersiową, silnymi barkami i dobrze umięśnionym, szerokim grzbietem; kończyny mocne, o grubej kości, stopy małe, owalne
- Ogon: niezbyt długi, mocny, zaokrąglony na końcu, dobrze owłosiony
- Szata: krótka, gęsta i miękka, dłuższa niż u innych kotów krótkowłosych, z gęstym podszerstkiem; ma jedwabistą strukturę i lekko odstaje od ciała
- Maść: dopuszczalne wszystkie kolory typowe dla kotów perskich – jednobarwne (białe, czarne, niebieskie, czekoladowe, rude, liliowe, kremowe), szylkretowe, pręgowane, łaciate (bicolor, arlekin i van), dymne, szynszylowe, cieniowane (srebrzyste i złociste), colorpoint
Płaszcz kota egzotycznego powinien być krótki i gruby, miękki i podwójny. Sierść powinna wyróżniać się z tułowia i pomagać dać okrągłe wrażenie całemu kotowi. Płaszcz kota perskiego powinien być długi i jedwabisty, najlepiej z dużym, długim kołnierzem. Wszystko w języku perskim i egzotycznym powinno dążyć do OKRĄGŁEGO. Kot powinien być niski i zwarty. Okrągłe, krótkie ciało powinno stać mocno na czterech upartych nogach z mocnym, krótkim ogonem i szyją do całości. Głowa powinna być okrągła i masywna. Podbródek i szczęka są mocne, co wraz z czołem nadaje okrągłej twarzy. Uszy powinny być szeroko rozstawione, małe i zaokrąglone. Nos jest krótki i szeroki z otwartymi nozdrzami. Coś, co jest ważne dla perskiego i egzotycznego, to ich oczy. Oczy powinny być duże i otwarte. Całkowicie okrągłe oczy powinny siedzieć szeroko i przyczyniać się do słodkiego, otwartego wyrazu. Kolor oczu jest również ważny. Większość wariantów ma miedziane lub bursztynowe oczy. Niektóre srebrne warianty mogą również mieć zielone oczy, podczas gdy punkty koloru, a niektóre białe koty mają niebieskie oczy. W ostatnich latach pojawiło się także coraz więcej oddeye, tj. oko niebieskie i miedziane. Oddeyed (koty o oczach o różnym kolorze) występuje głównie u białych kotów. Koty persie i egzotyczne są rasami kolorowymi i rywalizują w swoich konkretnych kolorach i wzorach. Obecnie istnieje ponad 300 zatwierdzonych wariantów kolorów. W federacjach dozwolone jest łączenie dwóch ras ze sobą bez przeszkód, a wielu hodowców pracuje z obiema rasami w ramach wariantów kolorystycznych, na których się specjalizują.
