Często czytacie o tym, że hodowca nie wydaje kociąt przed ukończeniem przez nie 12 tygodnia życia.
Czy to jego kaprys? Czy jednak te 112 tygodni jest w jakiś sposób ważne dla kota? Co się dzieje w tych 12 tygodniach, że my, hodowcy chcemy, by kociak ten czas, najważniejszy dla jego dorosłego życia spędził z matką?
[lwptoc depth=”2″ title=”Spis treści”]
Czym jest socjalizacja?
Socjalizacja to oswajanie się kociaka z rozmaitymi bodźcami, eksploracja, poznawanie świata, odróżnianie bodźców przyjemnych od potencjalnie niebezpiecznych, uczenie się prawidłowych dla gatunku zachowań, ale także zachowań, które są przez nas pożądane. To magiczne słowo “socjalizacja” to nic innego jak uczenie kota być kotem.
Nauka
Małe kociaki od pewnego momentu rozpoczynają ważną w życiu naukę. Jednym z etapów nauki jest nauka czystości. Kociaki co prawda instynktownie są zainteresowane miękkim podłożem i zakopywaniem, ale samym procesem związanym z wydalaniem, toaletą uczy osobnik dorosły w stadzie. Kocięta odseparowane zbyt szybko od matki bardzo często nieumiejętnie korzystają z kuwety (nie zakopują, drapią ścianki, załatwiają potrzeby poza kuwetą).
Kocięta uczone są również dbania o futerko i pazurki.
Innym ważnym elementem jest zabawa. Podczas zabawy kociak rozwija się ruchowo, ale tez i społecznie. Obserwując kocięta widzimy bardzo często gdy ganiają się, skaczą na siebie, wręcz się biją jak małe dzieci. To z kolei podnosi ich zwinność, chęć do ruchu i sprawność.
Komunikacja
Ważnym elementem socjalizacji jest komunikacja. Podobnie jak u ludzi komunikowanie (uwaga! nie koniecznie mówienie) jest bardzo ważną rzeczą. U kotów te sposoby komunikacji są bardzo rozbudowane i dlatego gdy są kociętami uczą się odbierać i wysyłać prawidłowe sygnały tak, by być zrozumianym przez resztę stada.
Tu chodzi między innymi o wokalizację, mimikę, postawę ciała czy zapach.
Kontakt z człowiekiem
Czas na prawidłową socjalizację jest bardzo krótki. Taka socjalizacja powinna obejmować kontakt z ludźmi w różnym wieku i różnej płci.
Problemy behawioralne związane ze zbyt wczesną separacją od matki
Pamiętajmy, że kociak zabrany zbyt wcześnie od matki może mieć problemy behawioralne.
Do problemów behawioralnych mających źródło w przedwczesnym odseparowaniu od matki i rodzeństwa należeć mogą:
- nadaktywność,
- zaburzenia lękowe,
- choroba sieroca,
- nadmierne przywiązanie do opiekuna,
- lęk separacyjny.
