Kocie badania krwi – biochemia

  • Reading time:8 mins read

Pełna morfologia krwi  zawiera informacje dotyczące różnych rodzajów komórek w krwi i może wskazywać na obecność infekcji, stanu zapalnego i chorób, takich jak anemia czy białaczka. Morfologia dostarcza informacji o trzech typach komórek znajdujących się we krwi: krwinkach czerwonych, krwinkach białych i płytkach krwi

Tzw. biochemia to kompleksowy panel chemii krwi, która zapewnia dobry przegląd wielu funkcji organizmu kociego. Twój weterynarz otrzyma szczegółową analizę tych dwóch testów i połączy te informacje z wynikami badań fizykalnych, historią medyczną kota i innymi informacjami, aby ocenić stan zdrowia kota i określić, czy należy zalecić dodatkowe badania.


Analiza wyników

Poniżej przedstawiamy każdy z wyników. W nawiasach podano normalne zakresy dla każdego testu.
  • Białko całkowite (TP) (5,2-8,8). Wskazuje stan nawodnienia i dostarcza informacji o wątrobie, nerkach i chorobach zakaźnych.
  • Albumina (ALB) . (2,5-3,9). Białko wytwarzane w wątrobie, które pomaga zwiększyć nawodnienie, krwotoki oraz choroby jelit, wątroby i nerek. Jest to bardzo ważny parametr szczególnie w przypadku starszych kotów, szczególnie przed zabiegami operacyjnymi.
  • Globulina (2,3-6,3). Odpowiedzialne są za prawidłowe funkcjonowanie mechanizmów odpornościowych. W organizmie występuje kilka frakcji globulin: α glubuliny, β i γ globuliny nazywane immunoglobulinami, które z kolei dzielą się na frakcje:
    IgG – najważniejsze w walce z infekcją; warunkują odporność
    IgA – obecne we wszystkich wydzielinach; chronią śluzówki
    IgD – biorą udział w pobudzeniu limfocytów B
    IgM – jako pierwsze pojawiają się w czasie choroby
    IgE – ich ilość rośnie w odpowiedzi na alergen, a także w zakażeniach pasożytniczych.
    Podwyższenie stężenia globulin ma miejsce w ostrych i przewlekłych stanach zapalnych, a obniżenie w chorobach wątroby, chorobach nerek, nowotworach złośliwych, niedoczynności tarczycy, zakażeniach, chorobach autoimmunizacyjnych.
  • Asparata aminotrasferaza (AST)  (10–100). Enzym w wątrobie, który jest również obecny w mięśniach serca, mózgu i komórkach szkieletowych kota.
  • Transaminaza alaninowa (ALT) (10–100). Enzym znajdujący się w wątrobie. Poziomy mogą wskazywać na uszkodzenie wątroby.
  • Fosfataza alkaliczna (ALP) (6-102). Czuły wskaźnik aktywnego uszkodzenia wątroby, ale nie wskazuje przyczyny.
  • Transpeptydaza gamma-glutamylowa (GGTP) (1-10). Wysoki poziom GGTP może wskazywać na zablokowanie dróg żółciowych, co może wskazywać na chorobę wątroby.
  • Bilirubina całkowita (TBILI) (0,1-0,4). Wzrost z TBILI może wskazywać na chorobę wątroby lub hemolityczną. Ten test może pomóc zidentyfikować problemy z drogami żółciowymi i niektóre rodzaje niedokrwistości.
  • Azot mocznikowy we krwi (BUN) (14-36). Ten test wskazuje na czynność nerek. Podwyższony poziom krwi może być spowodowany chorobą nerek, wątroby, serca, niedrożnością cewki moczowej, wstrząsem i odwodnieniem.
  • Kreatynina (CREAT) (0,6-2,4). Wyniki te ujawniają czynność nerek. Test CREAT pomaga rozróżnić nerkowe i pozanerkowe przyczyny podwyższonego BUN.
  • Fosfor (PHOS) (2,4–8,2). Podwyższony poziom fosforu jest często związany z chorobami nerek, nadczynnością tarczycy i zaburzeniami krzepnięcia.
  • Glukoza (GLU) (64-170). Glukoza to cukier we krwi. Podwyższony poziom może wskazywać na cukrzycę, zapalenie nerek, zapalenie trzustki, odwodnienie, nadczynność kory u rdzenia nadnerczy, nadczynność przysadki i nadczynność tarczycy. Obniżenie poziomu natomiast ma miejsce przy nadczynności wysepek Langerhansa, przy niewydolności nerek, niedoczynności nadnerczy przy toksycznym uszkodzeniu wątroby, na skutek głodu i może powodować zapaść, drgawki lub śpiączkę.
  • Wapń (Ca) (8,2-10,8). Odchylenia od normalnego zakresu mogą wskazywać na różne choroby, takie jak nowotwory, nadczynność przytarczyc, choroby nerek i niski poziom albuminy. Podwyższenie stężenia ma miejsce w nadczynności przytarczyc, przewlekłym zapaleniu nerek, przy niewydolności krążenia, w rozedmie płuc, przy przedawkowaniu witaminy D, przy zwiększonym wchłanianiu wapnia z jelit.
  • Magnez (1,5-2,5). Wysoki poziom magnezu w organizmie może powodować poważne powikłania, takie jak osłabienie impulsów nerwowych, a także problemy z sercem. Niskie poziomy magnezu są rzadkie u kotów, ale ponieważ magnez jest kluczowy dla wchłaniania witamin i minerałów, niski poziom może uniemożliwić kotom uzyskanie odpowiedniego poziomu w organizmie.
  • Sód (Na) (145-158). Sód jest elektrolitem, który jest tracony podczas wymiotów, biegunki i chorób nerek lub choroby Addisona. Ten test pomaga określić stan nawodnienia. Podwyższenie stężenia ma miejsce przy moczówce prostej, nadczynności kory nadnerczy, hiperaldosteroniźmie, przy niewydolności nerek. Obniżenie występuje przy przewlekłym zapaleniu kłębuszków nerkowych, w czasie biegunek, przy niewydolności kory nadnerczy, w przebiegu cukrzycy, przy przedawkowaniu leków moczopędnych.
  • Potas (K) (3,4-5,6). Elektrolit utracony w wyniku wymiotów, biegunki lub nadmiernego oddawania moczu. Podwyższone poziomy mogą wskazywać na niewydolność nerek, chorobę Addisona, odwodnienie i niedrożność cewki moczowej. Wysoki poziom może prowadzić do zatrzymania krążenia.
  • Żelazo (Fe). (12,2-38,5) Pierwiastek ten należy do ważnych, dla zachowania pełni zdrowia, składników pokarmowych. Atom żelaza znajduje się w wielu ważnych białkach:
    – hemoglobinie, mioglobinie oraz w centrach aktywnych licznych enzymów takich jak: katalaza, peroksydazy oraz cytochromy. Podwyższenie stężenia ma miejsce w niedokrwistościach hemolitycznych, w wirusowym zapaleniu wątroby, w zapaleniu nerek. Obniżenie natomiast w chorobach nowotworowych i nerczycach.
  • Chlorek (Cl) (104-128). Elektrolit często tracony w wyniku wymiotów i choroby Addisona. Wzrosty mogą wskazywać na odwodnienie.
  • Cholesterol (CHOL) (75-220). Poziom cholesterolu jest stosowany jako uzupełnienie diagnostyki niedoczynności tarczycy, chorób wątroby, choroby Cushinga i cukrzycy. Cholesterol może być podwyższony i nie być znaczący.
  • Triglicerydy  (25-160). Podwyższony poziom może powodować drgawki, ślepotę lub zapalenie trzustki. Poziomy te mogą być podwyższone, jeśli kot ostatnio jadł, ale nie są istotnym czynnikiem diagnostycznym.
  • Amylaza (AMYL) (100-1200). Wzrosty wskazują na zapalenie trzustki lub chorobę nerek, ale liczba w teście nie zawsze jest znacząca dla kotów.
  • Precision PSL ™ (8-26). PSL oznacza lipazę wrażliwą na trzustkę. Ten test może dać pewne wskazania do zapalenia trzustki. Ważne jest, aby zrozumieć, że nie ma jednego testu, który może zbadać zapalenie trzustki.
  • Fosfokinaza kreatynowa (CPK) (56-529). Podwyższony poziom CPK jest widoczny w przypadku urazu mięśni, zapalenia lub infekcji. Kot cierpiący na obniżony apetyt może również wykazywać podwyższony poziom CPK. Wyższe poziomy mogą być wynikiem ograniczenia związanego z pobieraniem krwi u weterynarza.
  • Kinaza kreatynowa (CK) (49-688). Jest enzymem występującym w tkankach i komórkach o wysokim zapotrzebowaniu energetycznym, takich jak mięśnie szkieletowe, gładkie, a także mózg, plemniki. Podwyższony poziom CK świadczy przede wszystkim o uszkodzeniu tkanek, szczególnie mięśni. Wzrost CK oznacza zatem kontuzje, nadmierny wysiłek fizyczny, choroby mięśnia sercowego, zawał serca, choroby ośrodkowego układu nerwowego, wylewy, napady epileptyczne.
  • Kwas moczowy (0-1,9). Podwyższenie stężenia ma miejsce w czasie kłębuszkowego zapalenia nerek, przy niedrożności dróg moczowych, przy chorobach nowotworowych (zwłaszcza białaczkach) i w czasie głodzenia. Obniżone stężenie jest przy upośledzeniu czynności resorpcyjnej kanalików nerkowych.
  • Mocznik (25-70). Jest końcowym produktem przemiany białek i innych związków azotowych w organizmie. Jest wydalany z moczem. Podwyższenie stężenia może być spowodowane wieloma przyczynami, są to między innymi: odwodnienie, choroby układu sercowo -naczyniowego, krwotok w przewodzie pokarmowym, dieta wysokobiałkowa, odmiedniczkowe zapalenie nerek, ostre i przewlekłe zapalenie kłębuszków nerkowych, marskość nerek, nerczyce, kamica nerkowa i pęcherzowa. Obniżenie stężenia występuje przy silnym uszkodzeniu wątroby.

Jak widać z powyższych opisów, wiele testów wskazuje na możliwy problem. Jedynym sposobem sprawdzenia, czy występują trudności, jest regularne przyjmowanie kota (przynajmniej raz w roku) na kontrolę stanu zdrowia. Wyniki badań krwi pomagają weterynarzom w precyzyjnym, bezpiecznym i szybkim określaniu przyczyn schorzeń oraz monitorowaniu postępów leczenia. Koty znane są z ukrywania chorób i chorób, więc nie należy czekać, aż kot zachoruje, aby zabrać go do weterynarza na badania kontrolne. Testy i badania dobrego samopoczucia są niezwykle ważne dla starszych kotów, ponieważ istnieje większe prawdopodobieństwo, że starszy kot rozwinie chorobę lub będzie miał trwający (ale stabilny) stan, który wymaga monitorowania. Oprócz pełnej morfologii krwi (CBC) i profilu chemicznego, Testowanie hormonów.