Zawsze musimy mieć przygotowane wszystkie przybory, których będziemy używać (głównie suszarkę do rąk i grzebień). Wiele kotów boi się pierwszego kontaktu z suszarką, a zwłaszcza jej uruchomienia, dlatego pomocne może być włączenie suszarki, zanim kot dotrze do łazienki.
Przede wszystkim usuwamy nadmiar wody ręcznikiem w miarę możliwości. W następnej kolejności możemy zastosować konwencjonalną suszarkę do włosów, chociaż na rynku dostępne są także suszarki oraz profesjonalne eżektory (Artero) o lepszych parametrach pod względem poziomu hałasu i mocy.
Istnieją również kabiny suszarnicze, które umożliwiają kontrolowane suszenie kilku kotów jednocześnie.
Zaleca się używanie możliwie najcichszej suszarki, aby zapobiec nadmiernemu dyskomfortowi kota.
Są koty, które mniej lub bardziej tolerują suszarkę, niektóre tolerują ją bez problemu, a inne tolerują ją dalej, ale bez gwałtownych ruchów. W przypadku tego ostatniego wskazane byłoby użycie zwykłej suszarki z „uchwytem suszarki”, uzyskując w ten sposób doświadczenie „wolne ręce” podobne do profesjonalnych suszarek eżektorowych.
Jeśli nie możemy takiego zdobyć, możemy zostawić suszarkę nieruchomo na ręczniku i skierować kota w stronę powietrza, lub wypróbować termowentylatory.
Ale bez wątpienia najwygodniejszą opcją i szczególnie odpowiednią dla początkujących jest robienie tego w parach: jeden trzyma suszarkę, drugi przeczesuje i manipuluje kotem.
Uważaj na temperaturę suszarki!
Najpierw sprawdzamy temperaturę na dłoni i jeśli jest bardzo gorąca i zawsze zostawiamy ją w tym samym miejscu, może mu to zaszkodzić i oczywiście wcale mu się to nie spodoba. Możemy zacząć od ciepłej temperatury, a zakończyć zimniejszym powietrzem. Zaczynamy suszyć na grzbiecie, brzuchu, bokach, ogonie, nogach, klatce piersiowej i na koniec lekko na szyi i głowie.
Nasze ruchy grzebieniem i suszarką muszą być precyzyjne i stałe, aby suszenie było łatwiejsze i czeszemy głównie pod włos, dzięki czemu uzyskamy obszerniejszy i „puszysty” wygląd
