Już w starożytnej Grecji znane były antybakteryjne właściwości srebra. Spożywane posiłki zabezpieczano przed bateriami podając je w naczyniach robionych właśnie ze srebra. A do dezynfekcji wody używano srebrnych monet.
Dziś nanocząsteczki srebra można znaleźć w tkaninach, dezodorantach oraz bandażach i plastrach leczniczych. Stosowanie plastrów z cząsteczkami srebra powoduje szybsze gojenie się ran.
W 1928 roku przez Aleksander Fleming odkrył penicylinę, a tym samym nastała era antybiotyków, ograniczono więc stosowanie srebra ze względu na wysokie koszty związane z jego produkcją.
Obecnie stosowanie antybiotyków stało się powszechne. Nadmierne ich wykorzystywanie, często nieadekwatne do potrzeb leczniczych, prowadzi do wytworzenia szczepów opornych. Koniecznym jest więc poszukiwanie alternatywnych środków farmakoterapii oraz metod zapobiegania występowania infekcji. W dobie intensywnego rozwoju nauki i możliwości wykorzystania nowoczesnych technologii, ponownie wzrosło zainteresowanie antybakteryjnymi własnościami srebra.
Nanoczasteczki srebra charakteryzują się średnicą nieprzekraczającą 100 nm i składają się z około 20-15 000 atomów. Ich wyjątkowe właściwości fizyko-chemiczne związane są z dużym stosunkiem powierzchni aktywnej do objętości. Wykorzystując tę zależność, możliwe jest osiągnięcie wysokiego działania przeciwdrobnoustrojowego przy stosowaniu bardzo małych stężeń srebra (podawanych w jednostkach ppm). W literaturze można znaleźć liczne doniesienia świadczące o skutecznym przeciwbakteryjnym, przeciw grzybiczym i przeciw wirusowym działaniu nanosrebra.
Działanie bakteriobójcze srebra związane jest z jego mechanizmem oddziaływania z grupami tiolowymi ściany komórkowej bakterii, wzrostem przepuszczalności błony komórkowej, zaburzeniami gospodarki jonowej i destrukcyjnym oddziaływaniem na DNA. Pod wpływem srebra produkty przemiany materii gromadzone są wewnątrz komórki oraz utracona zostaje możliwość syntezy białek. Wielokierunkowe oddziaływanie nanocząsteczek na komórkę bakteryjną prowadzi do jej śmierci. Jak dotąd, bakterie nie są w stanie rozwinąć odpowiednich mechanizmów obronnych przeciwko nanocząsteczkom srebra. W przypadku grzybów, zaburzona zostaje gospodarka wodna, co wpływa negatywnie na procesy rozmnażania. Udokumentowane jest skuteczne działanie srebra przeciwko takim patogenom jak: S. aureus, E. coli, P. aeurginosa, A. baumani, E. feacalis,S. epidermidis, C. albicans .
Obecnie w hodowli stosujemy nowy preparat do mycia podłóg, właśnie z nanoczasteczkami srebra.
Zakupiliśmy opakowanie 5 l. Jest to preparat stężony. Daje bardzo przyjemny zapach, podłoga jest rzeczywiście umyta i nie ma zapachu moczu (pamiętacie, że mamy problem z podsikiwaniem przez Yvette?).
Polecamy do hodowli, gdyż nie zawiera chloru.
Zastosowanie nanocząstek srebra gwałtownie rośnie: przemysł spożywczy, budownictwo, medycyna, przedmioty osobiste, pralki, kosmetyki, farby ścienne, preparaty dezynfekujące do wody, odświeżacze powietrza, przewodniki, lustra, fotografika. Pamiętajmy jednak, że srebrne nanocząstki kumulują się w nerkach, wątrobie, jelitach, języku i mózgu. Prowadzą do śmierci komórek. Uszkadzają DNA. Przenikają i uszkadzają barierę krew – mózg. Uszkadzają komórki nerwowe, produkują wolne rodniki, wywołują stany zapalne.
Wpis nie jest sponsorowany!
Zachęcamy do zakupów dla kota w sklepie internetowym Zooplus.
Z naszym zaproszeniem https://www.zooplus.pl/invitations/Maria.Brzeska/1 otrzymacie Państwo kupon powitalny na 10%!
