FIFe zalicza koty egzotyczne do 1 kategorii. Grupa ta nazywana jest również grupą kotów długowłosych, ale ta dawna nazwa jest już raczej nieadekwatna, od chwili, gdy zaliczono do niej egzotyki. A zrobiono tak ze względu na tak bliskie pokrewieństwo kotów egzotycznych z persami.
Wielkość kota egzotycznego – Średnia do dużej
Głowa kota egzotycznego – Okrągła i masywna, dobrze wyważona, bardzo szeroka czaszka. Czoło zaokrąglone. Policzki pełne. Nos krótki i szeroki. Stop wyraźnie zaznaczony, położony najwyżej na linni łączącej oczy, najniżej na wysokości dolnych powiek. Nos nie może być zaciśnięty – kot musi swobodnie oddychać. Broda mocna. Żuchwa szeroka i mocna. Ekspresja otwarta i miła
Uszy kota egzotycznego – Małe i zaokrąglone na czubkach. Obfite pejsy. Bardzo szeroko osadzone, możliwie nisko na głowie.
Oczy kota egzotycznego – Duże, okrągłe, szeroko otwarte. Szeroko rozstawione. Kolor wyraźny i lśniący, niebieski, pomarańczowy, miedziany lub zielony – odpowiadający danej odmianie barwnej.
Szyja kota egzotycznego – Krótka i mocna
Ciało kota egzotycznego – Mocne (typ cobby) i dobrze umięśnione. Szeroka klatka piersiowa. Masywny i dobrze umięśniony kark i grzbiet.
Nogi kota egzotycznego – Krótkie, mocne, o grubym kośćcu. Łapy duże i okrągłe. Preferowane pukle włosów między palcami.
Ogon kota egzotycznego – Krótki i zaokrąglony na końcu, długość proporcjonalna do ciała. Bardzo puszysty.
Futro kota egzotycznego – Gęste, pluszowe, miękkie w dotyku, odstające od od ciała – ze względu na gęstość nie może płasko przylegać do ciała. Nieco dłuższe nić u kotów brytyjskich, ale nie tak długie, by falować. Umaszczenie różnorodne.
